Τρεις άγνωστες ιστορίες με τον Μπάμπη, τον Αντρέα και τον Χαρίλαο

Δέκα χρόνια χωρίς τον Μπάμπη Σταυρακάκη, τον Κρητίκαρο αεροπόρο, τον μυστακοφόρο διαπραγματευτή των Βάσεων, τον σιωπηλό διοικητή της ΕΥΠ που βρέθηκε στη δίνη της σύλληψης του Οτσαλάν και που δεν μίλησε ποτέ και σε κανέναν κρατώντας μυστικά και ντοκουμέντα...
Τρεις άγνωστες ιστορίες θα σας αποκαλύψω για να καταλάβετε περί τίνος ανθρώπου επρόκειτο.
Στα 35 χρόνια στο στρατιωτικό ρεπορτάζ σπάνια έχω συναντήσει αξιωματικούς σαν τον Μπάμπη Σταυρακάκη. Αφορμή της γνωριμίας μας στάθηκε ο Χαρίλαος Φλωράκης στα μέσα της δεκαετίας του '80. Ο Σταυρακάκης είναι ο μόνος ένστολος που στις δεξιώσεις της Προεδρίας της Δημοκρατίας απλώνει το χέρι του στον Καπετάν Γιώτη, ανοίγοντας κουβέντα μαζί του!

Σε ένα από αυτά τα κοσμικά "τετ α τετ" της Προεδρίας τους βλέπει ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος σπεύδει να πει στο αυτί του Χαρίλαου: "Είναι παλικάρι ο αεροπόρος και βαθύτατα δημοκράτης! Σου συνιστώ να τον συμβουλεύεσαι". Ο Χαρίλαος τον έχει ήδη "καταγράψει" στη μνήμη του και όταν κάποια στιγμή βλέπει τη φωτογραφία του στις εφημερίδες ως μέλος της ομάδας διαπραγμάτευσης με τουες Αμερικανούς για τις βάσεις, μου αναθέτει "ειδική αποστολή" να τους κλείσω συνάντηση! Τηλεφωνώ αμέσως στον "Θησαυρό Γνώσεων" στο γραφείο του κυρίου Χαρίλαου Μηχιώτη, μια εξίσου φωτισμένη προσωπικότητατης Αριστεράς, όμως της άλλης, της Ανανεωτικής. Αναζητώ τον γιόκα του, τον Μάκη, που τότεμε ορμητήριο της "Αυγή" έχει... αλώσει τις Ένοπλες Δυνάμεις. Την άλλη μέρα με οδηγεί στο γραφείο του Μπάμπη Σταυρακάκη.

Το βάζο του Ζίβκοφ

Από την πρώτη στιγμή το σπινθηροβόλοκαι καθαρό βλέμμα του, οι κοφτές κουβέντες του με οδηγούν αμέσως στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για μια ξεχωριστή προσωπικότητα. Άλλωστε δεν είναι διόλου τυχαίο ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου τον έχει επιλέξει στη διαπραγματευτική ομάδα για το μέλλον των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα και λίγο αργότερα συμμετέχει στη διαπραγμάτευση κατά τηνελληνοτουρκική συνάντηση της Βουλιαγμένης το 1988 και στη διαμόρφωση σε τεχνικό επίπεδο του Μνημονίου Παπούλια - Γιλμάζ...
Αναφέρω στον Σταυρακάκη την παράκληση του Χαρίλαου και το απόγευμα της ίδιας ημέρας κατευθύνομαι επί της οδού Κερκύρας στην Κυψέλη όπου διαμένει για να τον μεταφέρω με τη μοτοσικλέτα στο Χαλάνδρι πίσω από την πλατεία Κέννεντι επί της οδού Πυθίας όπου βρίσκεται το σπίτι του Καπετάνιου. Η συνάντηση γίνεται παρουσία μου. Ο Χαρίλαος από την αρχή αναφέρει στον Μπάμπη ότι για τούτη τη συνάντηση έχει ήδη ενημερώσει τον Ανδρέα! Ενδιαφέρεται διακαώς για την πορεία των διαπραγματεύσεων και του θέτει τον "Ριζοσπάστη" ως εργαλείο πίεσης στα χέρια του!

Τη στιγμή του αποχαιρετισμού ο Χαρίλαος κάνει την κίνηση να του προσφέρει ως αναμνηστικό δώρο ένα βάζο που του είχε χαρίσει ο Ζίβκοφ! Ο Σταυρακάκης δεν το αποδέχεται λέγοντάς του: "Είναι ασέβεια να αποδεχθώ το δώρο που σου έκανε ο Βούλγαρος πρόεδρος. Αυτό πρέπει να παραμείνει στο χώρο του, ως κομμάτι της Ιστορίας". Το βάζο του Ζίβκοφ παραμένει στο σπίτι του Χαρίλαου...
Από την επομένη ο "Ριζοσπάστης" αποκτά μια νέα βαριά υπογραφή, εκείνη του "ειδικού συνεργάτη" επί των εθνικών θεμάτων κα πλέον τα άρθρα του καθορίζουν την πορεία των διαπραγματεύσεων για τις Βάσεις!

Ένα άλλο βράδυ του '89, επί συγκυβερνήσεως τούτη τη φορά, ο Χαρίλαος μου ζητάει άρον-άρον συνάντηση με τον πτέραρχο. Μόλις έχει επιστρέψει από τον Μητσοτάκη που με φορτικό τρόπο του ζητάει να συνηγορήσει για την "αγορά του αιώνα" και για τα "τυφλά Μιράζ", όπως τότε τα αποκαλούσε η Ν.Δ.
Ο Χαρίλαος είναι από την αρχή διστακτικός και του ζητάει λίγο χρόνο για να ρωτήσει το "μαξιλάρι" του, τον Μπάμπη Σταυρακάκη! Η άποψη του πτέραρχου παίζει καταλυτικό ρόλο για τη μη παραπομπή του Αντρέα, καθώς τουλέει ορθά-κοφτά:
"Τα αεροπλάνα δεν είναι "τυφλά" αλλά "ακριβά"... Μπορεί να έφαγαν το καταπέτασμα, όμως έγιναν όλα νομότυπα και δεν μπορεί κανείς να βγάλει άκρη. Αν γίνει δίκη, οι απατεώνες θα βγουν λάδι κι εσείς ως πολιτική δύναμη θα μείνετε με τον "μουτζούρη" της παραπομπής του Αντρέα"...

Υπόθεση Οτσαλάν

Το 1996 μετά την κρίση των Ιμίων ο Κ. Σημίτης επιλέγει τον Μπάμπη Σταυρακάκη ως διοικητή της ΕΥΠ, επιχειρώντας την αναμόρφωσή της. Δέκα χρόνια μετά σε μια αποστροφή από ομιλία του τότε προέδρου των εργαζομένων στην ΕΥΠ, Κώστα Αγγελάκη, σε επιστημονική ημερίδα τον Ιούνιο του 2008, αναφέρεται ονομαστικά στην προσπάθεια εκδημοκρατισμού της ΕΥΠ από τον πτέραρχο Σταυρακάκη και τους πρέσβεις Κοραντή και Αποστολίδη.

Ως διοικητής της ΕΥΠ ο Μπάμπης Σταυρακάκης χειρίζεται την "σκοτεινή" υπόθεση Οτσαλάν, στα αρχικά στάδιά της, σε απευθείας -και μόνον- συνεννόηση με τον τότε πρωθυπουργό Κ. Σημίτη. Όταν στους χειρισμούς ενεπλάκησαν "πολλοί και διάφοροι", εντός και εκτός κυβέρνησης, ως επί το πλείστον μην γνώστες των λεπτών κινήσεων, αλλά πρόθυμοι να πολιτικοποιηθεί η υπόθεση και "να κλείσει" το κεφάλαιο Οτσαλάν, οι εισηγήσεις του Σταυρακάκη αγνοήθηκαν...

Η υπόθεση Οτσαλάν κατέληξε άδοξακαι ο Σταυρακάκης παραιτήθηκε, για να βρεθεί μόνον αυτός από όλους τους "χειριστές"της υπόθεσης ενώπιον της Δικαιοσύνης, "γιατί δεν μίλησε" στη Βουλή. Επειδή δεν έδωσε απόρρητα κρατικά μυστικά, πηγές και συνεργάτες της ΕΥΠ (εντός και εκτός Ελλάδος), προκειμένου να τους προφυλάξει από ενδεχόμενους κινδύνους...
Αθωώθηκε πανηγυρικά, βεβαίως, χωρίς την ελάχιστη συνδρομή των πρώην "ανωτέρων" του.
Παρενθετικά, οι συνεργάτες του Μπ. Σταυρακάκη γνώριζαν ότι η Αθήνα είχε συμφωνήσει με τον Νέλσον Μαντέλα να δεχτεί τον Οτσαλάν με διαβατήριο τρίτης χώρας, το οποίος όμως δεν παρέλαβε.

Δήμος Βερύκιος
Από τη στήλη "Τα εν οίκω... εν Δήμω" του Δήμου Βερύκιου
Πηγή εφημ. "Έθνος της Κυριακής"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση