Θα μπορούσε η Ρωσία να είναι πίσω από το πραξικόπημα κατά του Ερντογάν;

Εισαγωγικό σχόλιο ιστολογίου: Τοκείμενο που ακολουθεί μας το απέστειλε αναγνώστης. Αποτελεί αποκύημα φαντασίας; Είναι ένα σενάριο εφικτό ή ανέφικτο; Είναι μια άποψη που μπορεί να σοκάρει ακόμη και μυημένους στον χώρο των μυστικών υπηρεσιών; Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει. Σε κάθε περίπτωση, εάν συνέβη κάτι τέτοιο, τότε πρόκειται για ένα χτύπημα απίστευτης ισχύος από τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες προς τις αντίστοιχες αμερικανικές. Με δεδομένο πως οι ΗΠΑ για ένα πλήθος λόγων "αποχωρούν" από τη διεθνή σκηνή, ή από όπου κρίνουν πως έχουν τη δυνατότητα να τοποθετήσουν υποκατάστατα της παρουσίας τους, η ρωσική επαναφορά αξίζει να σκιαγραφηθεί ως μία εν δυνάμει απόπειρα που πέρα από τα πεδία των μαχών στη Συρία και την Ουκρανία, δεν μπορεί να υπολείπεται στους τομείς των μυστικών υπηρεσιών και του παρασκηνίου διαμόρφωσης ισχύος στην γεωπολιτική σκακιέρα. Το άρθρο αποτελεί αντικείμενο προβληματισμού ή (από κάποιους) και χλευασμού. Εάν όμως η Μόσχα κατόρθωσε ένα τέτοιο συντριπτικό χτύπημα στις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, τότε ενδεχομένως να βρισκόμαστε σε ρωσικές προγραμματισμένες κινήσεις που θα "ταράξουν τα νερά"...

Στον κόσμο των Μυστικών Υπηρεσιών είναι γνωστό πως οι επιλογές που σχεδόν πάντα υπάρχουν για μία επιχειρησιακή εκτέλεση είναι δύο: ή να ακολουθηθεί το προφανές με κινήσεις των εμπλεκομένων προσώπων ή να υπάρξουν μέθοδοι κάλυψης - συγκάλυψης της ταυτότητας των επιχειρησιακών στελεχών που μετέχουν στο πεδίο της επιχείρησης.

Όμως, οι Μυστικές Υπηρεσίες που έχουν τη δυνατότητα να υποστηρίζονται από τεράστια χρηματικά κεφάλαια και που εργάζονται προς την κατεύθυνση υλοποίησης μεσοπρόθεσμης ή μακροπρόθεσμης αξιοποίησης στελεχών τους, δημιουργούν επιχειρήσεις μακράς διαρκείας με τοποθέτηση ανθρώπων τους σε κατάσταση ύπνωσης ή απόκτησης ταυτότητας με βάθος χρόνου. Οι πράκτορες αυτοί ενσωματώνονται στους πληθυσμούς που εισέρχονται και είτε ακολουθούν μία επαγγελματική ρουτίνα είτε δημιουργούν δίκτυα που δρουν κατά των χωρών τους, με μικρή έως μηδαμινή επιχειρησιακή βαρύτητα, προκειμένου να ισχυροποιήσουν μία εικόνα ικανή να προσελκύσει ενδιαφέροντα πρόσωπα από το αντίπαλο στρατόπεδο. Αυτού του είδους οι κεκαλυμμένες επιχειρήσεις έχουν τη δυνατότητα να αποδώσουν αξιολογότατα αποτελέσματα στον τομέα συλλογής πληροφοριών, ενώ ταυτοχρόνως έχουν την δυναμική να επιφέρουν ισχυρότατα πλήγματα στις διακρατικές σχέσεις «αντιπάλων» χωρών.

Στην περίπτωση του πραξικοπήματος της Τουρκίας, παρά το ότι εν πολλοίς έχει ήδη καταρριφθεί η περίπτωση το πραξικόπημα να στήθηκε από τον ίδιο τον Ερντογάν, όλοι πλέον συγκλίνουν στην πιθανότητα οι σχεδιαστές και «χορηγοί» του συγκεκριμένου πραξικοπήματος να είναι οι ΗΠΑ. Αν και η CIA δεν μας έχει συνηθίσει στις παταγώδεις αποτυχίες, και λόγω του ότι έχει υψηλή τεχνογνωσία στον σχεδιασμό και την εκτέλεση πραξικοπημάτων, το ότι από πολλούς θεωρείται ως εμπλεκόμενη στο πραξικόπημα της 1ης Ιουλίου 2016 είναι μάλλον παράδοξο. Η υποψία – πιθανότητα στηρίζεται περισσότερο στο ότι ο Ερντογάν κατηγορεί τις ΗΠΑ για συμμετοχή και στο ότι, σύμφωνα με όσα δημοσιεύτηκαν και δεν διαψεύστηκαν, η Ρωσία ενημέρωσε την ΜΙΤ για το επικείμενο πραξικόπημα. Και στο σημείο αυτό αξίζει να σταθούμε… Κι αυτό, επειδή οι λόγοι που το ενισχύουν είναι ιδιαίτερα σημαντικοί.

Αρχικά θα πρέπει να τονιστεί πως η Μόσχα έχει την τάση, αλλά και την τεχνογνωσία να δημιουργεί πράκτορες και δίκτυα πληροφοριών μακράς διαρκείας στα εδάφη χωρών μείζονος ενδιαφέροντος για την Ρωσία. Οι σχετικά πρόσφατες αποκαλύψεις ρώσων πρακτόρων που δρούσαν επί δεκαετίες μέσα στις ΗΠΑ, αποδεικνύουν πως οι πρακτικές της πρώην ΕΣΣΔ συνεχίζουν να υφίστανται στις Μυστικές Υπηρεσίες της σημερινής Ρωσίας.

Η Τουρκία, αποτελεί πάγιο στόχο για την Ρωσία, αφού ως γειτονική χώρα έχει επιλέξει την συμμαχία του ΝΑΤΟ, αλλά αποτελεί και στρατηγικό εταίρο της ευρω-ατλαντικής συμμαχίας και ισχυρό χώρο για την ανάπτυξη και υλοποίηση των γεωστρατηγικών πολιτικών του ΝΑΤΟ. Η λογική, λοιπόν, επιβάλει ως αυτονόητη την δημιουργία ρωσικού δικτύου πληροφοριών και πρακτόρων, με χρόνια δράση και με «βιτρίνες» - ταυτότητες απολύτως ασφαλείς, με σκοπό την υποκλοπή πάσης φύσεως πληροφοριών που αξιολογούνται από τους αναλυτές των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών.

Θα μπορούσαν, άραγε, αυτοί οι ρώσοι πράκτορες να έχουν διεισδύσει σε δίκτυα του Γκιουλέν, των κεμαλιστών, των ισλαμιστών ή ακόμη και στα δίκτυα των ανθρώπων – πληροφοριοδοτών των αμερικανών μέσα στην Τουρκία; Η απάντηση είναι πως αυτό είναι μεν δύσκολο, αλλά δεν μπορεί να αποκλειστεί ως πιθανότητα.

Η επόμενη ερώτηση είναι, εάν θα μπορούσαν αυτοί οι ρώσοι πράκτορες να έχουν αποκτήσει την εμπιστοσύνη τόσο των αμερικανών όσο και των γκιουλενιστών… ώστε να αναλάβουν ως έμπιστοι ενδιάμεσοι την επαφή των δύο πλευρών. Διόλου απίθανο, μάλιστα, η εμπιστοσύνη αυτή να επιδιώχθηκε να φτάσει έως τον ίδιο τον Γκιουλέν. Η απάντηση και πάλι πρέπει να θεωρείται καταφατική…

Θα μπορούσαν, οι ρώσοι να έχουν πείσει τους γκιουλενιστές πως οι ΗΠΑ επιθυμούν την ανατροπή του Ερντογάν ή είναι διατεθειμένες να στηρίξουν μία απόπειρα πραξικοπήματος εις βάρος του Ερντογάν; Υπό συνθήκες, που απαιτούν την σε βάθος χρόνου συνεργασία των ρώσων πρακτόρων με όλους τους παράγοντες εντός της Τουρκίας, γεγονός που θα εξασφάλιζε την χρηστικότητα και εκμετάλλευσή τους από τις ΗΠΑ, θεωρείται πολύ πιθανό να απέκτησαν την πλήρη εμπιστοσύνη των γκιουλενιστών, οι οποίοι στήριξαν στον απόλυτο βαθμό το εγχείρημα, αφού είχαν προηγουμένως βεβαιωθεί για την συναίνεση του ίδιου του Γκιουλέν.

Το κρίσιμο ερώτημα στο σημείο αυτό είναι: Και γιατί οι ρώσοι να ειδοποιήσουν τον Ερντογάν για το πραξικόπημα που είχαν οι ίδιοι στήσει εναντίον του;

Η απάντηση είναι ιδιαίτερα απλή, όπως συνήθως είναι η αλήθεια που οι Μυστικές Υπηρεσίες συνηθίζουν να περιπλέκουν με πρόσωπα και καταστάσεις, για να μην γίνεται ποτέ γνωστή.

Μία μη ανατροπή του Ερντογάν η Ρωσία θα εξασφάλιζε την ρήξη μεταξύ Τουρκίας – ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, θα δυσχέραινε την ανάπτυξη των ΝΑΤΟϊκών σχεδιασμών. Αποτέλεσμα αυτού, η Μόσχα να κέρδιζε πολύτιμο χρόνο στην γεωπολιτική σκακιέρα και θα τοποθετούσε την Μόσχα ως τον καλύτερο -κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες- γείτονα και «φίλο» για την Τουρκία. Εξάλλου οι αναδιατάξεις στο εσωτερικό της Τουρκίας, θα αποδυνάμωναν όχι μόνο την ασφάλεια της ίδιας αλλά και των δυτικών χωρών, με αποτέλεσμα να ανοίγει ένα σημαντικό κεφάλαιο «διαπραγματεύσεων» και έναν καινούργιο επαναπροσδιορισμό των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας – Δύσης.

Δυστυχώς ή ευτυχώς, η Ρωσία είναι σε θέση να εκτελέσει μία τέτοια, μακράς διάρκειας και στόχευσης, μυστική επιχείρηση. Το ζητούμενο είναι εάν η Μόσχα αποσκοπεί μόνο στην ωφέλεια χρόνου ή επιθυμεί να δημιουργήσει ισχυρές συνθήκες διάλυσης της ίδιας Τουρκίας μέσω ενός εμφυλίου ή μέσω της σε δεύτερο χρόνο ένοπλης εξέγερσης πληθυσμιακών τμημάτων του εθνοτικού μωσαϊκού της Τουρκίας, προσδοκώντας στην εκμετάλλευση των νέων ανερχόμενων παραγόντων και στην ουσιαστική διείσδυσή της σε μία περιοχή που οι ΗΠΑ θεωρούν δική τους.

Όλα τα παραπάνω, βέβαια, είναι ένα σενάριο. Ή ένα αρκετά πιθανό σενάριο των όσων ανεξήγητων συνέβησαν στην γείτονα Τουρκία κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών. Η περίπτωση εμπλοκής του Ισραήλ θεωρείται έως απίθανη, αφού όλα δείχνουν πως οι επιλογές του Τελ Αβίβ συμπεριελάμβαναν την Τουρκία του Ερντογάν ως ασφαλή χώρο διέλευσης του Ισραηλινού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Αν, μάλιστα, συγκαταριθμήσουμε στα προηγούμενα και την σιωπή της Μόσχας (πέραν των τυπικών δηλώσεων) στα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν στην Τουρκία, αυξάνεται κατακόρυφα η πιθανότητα να έχουν εμπλακεί ρώσοι πράκτορες στο αποτυχημένο τουρκικό πραξικόπημα. Έτσι, η νέα Τουρκία του Ερντογάν, παρά τις όποιες κραυγές, απειλές και εκβιασμούς που κάνει, βρίσκεται «στο χέρι ή στο μαχαίρι» τόσο της Ρωσίας, όσο και των ΗΠΑ. Ίσως είναι, τελικά, απλά θέμα χρόνου ποιο χέρι θα επιλέξει για να πιαστεί ή απλά ζήτημα συνεννόησης μεταξύ των ισχυρών ποιο μαχαίρι θα συναντήσει για να την τιμωρήσει…

Η διέξοδος του Ερντογάν, σε μία τέτοια εξέλιξη, είναι η στροφή του στο ριζοσπαστικό Ισλάμ, ευελπιστώντας πως θα μπορέσει να εμφανίσει τα χτυπήματα (της Μόσχας ή της Ουάσιγκτον) στον ίδιο ως χτυπήματα στο Ισλάμ… Και αν, ο ημιπαράφρονας και φοβισμένος μετά το πραξικόπημα Ερντογάν, κινείται προς μία τέτοια επιλογή, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα αντιμετωπίζοντας την πολιτική του σήψη και καταστροφή να προκαλέσει τις εξελίξεις με βιαστικές και ανορθόδοξες κινήσεις, προκαλώντας μεγάλη αιματοχυσία…


Διαβάστε επίσης: Ο Ερντογάν εκβιάζει τον Ομπάμα και απειλεί το ΝΑΤΟ!

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση