Ο τρόμος εξαπλώνεται στην Ευρώπη και την διαλύει…

Ευρωπαϊκή ενότητα… μηδέν! Αυτό είναι το συμπέρασμα μετά τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών. Αν και οι ευρωπαϊκές χώρες (εννοούμε τους λαούς) έπρεπε να έχουν πάρει το μήνυμα από την περίπτωση της Ελλάδας, δυστυχώς, έπρεπε να συμβεί κάτι τραγικό στα «ενδότερα» της ευρωπαϊκής οικογένειας, για να γίνει αντιληπτή η μηδενική διάθεση για ευρωπαϊκή ενότητα.

Γράφει ο Παναγιωτίδης Μάρκος

Η Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν συμπεριφορά μελών αγέλης τσακαλιών που επιτίθενται εκ των ασφαλούς, χωρίς να διακινδυνεύουν ούτε την πολιτική τους παρουσία, ούτε φυσικά τα συμφέροντα ή την ασφάλεια των χωρών τους. Στην περίπτωση της Ελλάδας υπήρξε μία συντονισμένη κερδοσκοπική επίθεση από μέλη της Ε.Ε., αφού πρώτα διαφημίστηκαν επαρκώς τα «οφέλη» των ευρωπαίων πολιτών από τον «δανεισμό» (τοκογλυφικό σε κάθε περίπτωση) της Ελλάδας. Μάλιστα, οι ευρωπαίοι ηγέτες εξασφάλισαν (δια των όρων των μνημονίων) και την οικονομική είσοδο και εκμετάλλευση της Ελλάδας από οικονομικούς παράγοντες που στήριξαν την πολιτική τους σταδιοδρομία.

Σήμερα, όμως, μετά το χτύπημα των τζιχαντιστών στο Παρίσι, μετά τη νύχτα τρόμου στο Αννόβερο, μετά την δήλωση των ΗΠΑ ότι δεν θα συμμετάσχουν σε χερσαίες επιθέσεις κατά του ISIS, αλλά και την ανακοίνωση του Καναδά ότι αποχωρεί από την συμμαχία κρατών κατά των τζιχαντιστών, η Ευρώπη διαπιστώνει πως είναι «ένα πράμα» που δεν έχει καμία συνοχή, καμία αλληλεγγύη, αλλά ισχύει ο κανόνας «ο καθένας για τον εαυτό του». Μάλιστα, αποδεικνύεται πως η Ευρώπη (Ε.Ε.) δεν είναι ικανή να προχωρά σε γρήγορες αποφάσεις επί κρισίμων και έκτακτων θεμάτων, επιτρέποντας έτσι στον χρόνο να την διαβρώσει περισσότερο και η ίδια να «διαφύγει» (προσωρινά φυσικά) από την σκληρή πραγματικότητα.

Το χτύπημα των τζιχαντιστών στο Παρίσι έφερε στην επιφάνεια τις εμπορικές σχέσεις ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών με το ISIS, τα οικονομικά οφέλη που υπήρξαν με τον εξοπλισμό των τζιχαντιστών με στρατιωτικό υλικό… Δηλαδή, έφεραν τους ευρωπαίους ηγέτες (και τους χορηγούς τους) αντιμέτωπους με μία αδυσώπητη αλήθεια: Είναι οι ίδιοι που εξόπλισαν τους στυγνούς δολοφόνους Γάλλων πολιτών στο κέντρο της Γαλλικής πρωτεύουσας, στο κέντρο του Ευρωπαϊκού πολιτισμού!

Σήμερα όλοι οι ευρωπαίοι ηγέτες δηλώνουν αλληλέγγυοι με την Γαλλία. Ναι μεν, αλλά… ταυτόχρονα δηλώνουν ότι αυτό πρέπει να συζητηθεί και να σχεδιασθεί ο τρόπος της αντίδρασης, να βρεθούν τα απαραίτητα κονδύλια για να εξοπλισθεί μία επίθεση κατά των τζιχαντιστών… Για την Ευρώπη όλα είναι θέμα χρήματος και κέρδους των εμπλεκομένων μερών. Τόσο η ασφάλεια των ευρωπαίων πολιτών, όσο και η «ευρωπαϊκή τιμή», που προφανώς έχει αποκτήσει καρτελάκι, όπως οι νεκροί ενός νεκροτομείου...

Φυσικά, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υπάρξει κάποια βιαστική ενέργεια (που πιθανόν να μην επιφέρει τα αναμενόμενα – απαιτούμενα αποτελέσματα) έναντι των τζιχαντιστών. Όμως, ενώ οι υπηρεσίες πληροφοριών όλων –σχεδόν- των ευρωπαϊκών κρατών γνώριζαν (και είχαν ειδοποιήσει τις κυβερνήσεις τους) για την σοβαρή πιθανότητα μίας επίθεσης των τζιχαντιστών εντός του ευρωπαϊκού εδάφους, πως είναι δυνατόν να μην υπήρξαν σχεδιασμοί όχι μόνο για την πρόβλεψη και έγκαιρη αντιμετώπιση (κάτι σχεδόν απίθανο, για όσους γνωρίζουν την αποτελεσματικότητα δράσης σε αστικές περιοχές από μικρές οργανωμένες και εκπαιδευμένες στρατιωτικά ομάδες), αλλά και για την άμεση σκληρή – υποδειγματική απάντηση που θα έπρεπε να υπάρξει απέναντι σε κάποιο χτύπημα των τζιχαντιστών; Οι εξελίξεις αποδεικνύουν πως είτε δεν υπήρξε πρόβλεψη απάντησης, είτε ο φόβος των τρομοκρατικών χτυπημάτων έχει φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα στις ηγεσίες των ευρωπαϊκών ισχυρών κρατών… Αλλιώς δεν μπορεί να εξηγηθεί η χρονοτριβή στην απάντηση, η οποία μετατρέπεται σε ψυχολογικό στήριγμα των τζιχαντιστών.

Δυστυχώς, ούτε η κυρία Μέρκελ, ούτε ο κ. Ολάντ, ούτε ο Γιούνκερ και οι υπόλοιποι αδίστακτοι καταστροφείς της Ελλάδας είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν την τρομοκρατία… Την στρατιωτικού τύπου τρομοκρατία των τζιχαντιστών… Ειρωνεία, πως οι εμφανιζόμενοι ως θύματα εξόπλισαν τους εκτελεστές του Παρισιού; Βεβαίως! Όμως, ακόμη μεγαλύτερη ειρωνεία είναι πως έγιναν θύματα τρομοκρατίας εκείνοι που επέβαλλαν καθεστώς τρόμου στην Ελλάδα, που επιτέθηκαν οικονομικά στους Έλληνες, που δημιούργησαν χιλιάδες θύματα – νεκρούς, κηρύσσοντας έναν βουβό πόλεμο κατά μίας χώρας, επιδιώκοντας την καταστροφή της για να κερδίσουν οι γνωστοί - άγνωστοι χορηγοί των σημερινών ευρωπαίων πολιτικών...

Διαφορετικό είδος τρομοκρατίας, αλλά δεν παύει να είναι τρομοκρατία… Άλλοτε οικονομική, άλλοτε πολιτική, άλλοτε στρατιωτική… και τα θύματά τους χρήζουν διαφορετικής αντιμετώπισης, που εξαρτάται από το ποιος ασκεί την τρομοκρατία…
Αν είναι θύματα ευρωπαίοι πολίτες (π.χ. Γάλλοι, Γερμανοί, Βέλγοι κ.α.) τότε «υπάρχει οργή και θρήνος για τους αθώους νεκρούς»…
Αν είναι θύματα πολίτες του τρίτου κόσμου ή της Μέσης και Εγγύς Ανατολής, τότε είναι «παράπλευρες απώλειες» ή ακόμη και... «στατιστικό στοιχείο»…
Αν τα θύματα είναι πολίτες της Ελλάδας, τότε υπάρχει απόλυτη σιωπή…
Με απλά λόγια, το κέρδος των ισχυρών έχει το "δικαίωμα" να μην τιμωρείται, να αλλάζει πολλά πρόσωπα, όπως και οι τρομοκράτες, όπως και όσοι (πάντα) βρίσκονται πίσω από τους τρομοκράτες…

Σήμερα διαπιστώνουμε (με τον πλέον τραγικό και ειρωνικό τρόπο) πως η Ευρώπη δεν είναι τίποτε περισσότερο από μία σύνδεση – σύμπλευση ορισμένων χωρών, που με μοναδικό σκοπό το κέρδος, δεν διστάζουν για οτιδήποτε χρειαστεί να κάνουν προκειμένου τα κράτη – συνέταιροι (μιλάμε πλέον για εταιρίες και όχι χώρες, που μοιράζονται τα βρώμικα κέρδη με τους πολίτες - μετόχους) να αυξήσουν τα κέρδη τους… Από το σημείο αυτό και μετά, τίποτε δεν συνδέει τους εταίρους. Ούτε ακόμη και ο μεγαλύτερος φυσικός εχθρός, ο τρόμος του θανάτου… Απλά, περιμένουν να «περάσει η μπόρα», να μετρήσουν τις «πληγές» και αφού μελετήσουν τα νέα δεδομένα, να προσαρτήσουν την πολιτική τους (όπως οι χαμαιλέοντες) στη νέα κατάσταση…

Όταν οι Ευρωπαίοι ηγέτες απολογηθούν γιατί επέτρεψαν προάστια μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων να μετατραπούν σε "γκέτο" και "γιάφκες" τρομοκρατών, και όταν αποδεχθούν τα εγκλήματά τους κατά της ίδιας της Ευρώπης, και του υπόλοιπου κόσμου, τότε ίσως... να υπάρξει μία νέα εκκίνηση προς την ασφάλεια, την ειρήνη και την ευημερία... Μέχρι τότε ασφαλείς θα είναι οι μαριονέτες πολιτικοί και όσοι κρύβονται πίσω από αυτούς. Δυστυχώς, όλοι οι άλλοι θα είμαστε θύματα της τρομοκρατίας, με ό,ποιο τρόπο αυτή εμφανίζεται στη ζωή μας...

ΥΓ: Το κείμενο δεν δικαιώνει κανενός είδους τρομοκράτη. Αν είμαστε τυχεροί, ίσως κάποτε η ανθρωπότητα μάθει πόσοι και ποιοί χαμογελώντας έτριβαν με ικανοποίηση τα χέρια τους τη στιγμή που η ισλαμική τρομοκρατία χτύπησε στο Παρίσι... Τελικά, τίποτε δεν χωρίζει τους λάτρεις του χρήματος από εκείνους που είναι διατεθειμένοι να σκοτώσουν για την πίστη τους... Και τα δύο μέρη λατρεύουν το αίμα... το ανθρώπινο αίμα, που το μετατρέπουν σε προσωπικό χρηματικό κέρδος...
Όσο για την γελοιότητα των ευρωπαϊκών ηγεσιών, αυτή αποδεικνύεται από τους όρους που βάζουν για την συμμετοχή τους στην απάντηση του τρομοκρατικού χτυπήματος του ISIS... Απαιτούν την αποχώρηση του Μπασάρ αλ Άσαντ, για να αναλάβουν δράση. Με απλά λόγια ψάχνουν για δικαιολογίες και κατορθώνουν να αυτοεξευτελίζονται, αλλά και να αποδεικνύουν ότι οι πράξεις τους αφήνουν ανοχύρωτη ολόκληρη την Ευρώπη...




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση