Απoψεις

[Απόψεις][bleft]

Ελλαδα

[Ελλάδα][threecolumns]

Ευρωπη

[Ευρώπη][bsummary]

Κοσμος

[Κόσμος][grids]

Επαναδιαπραγμάτευση ή παίρνουμε το δικό μας δρόμο

Το καλοκαίρι ήρθε, θα περάσει χωρίς να το καταλάβουμε πολιτικά, και θα έρθει το κρίσιμο φθινόπωρο. Οι γερμανικές εκλογές είναι μια ημερομηνία – ορόσημο μετά από την οποία, αρχές Οκτωβρίου αναμένεται να ανοίξουν οι «ασκοί του Αιόλου», τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ευρωζώνη γενικότερα. Για την χώρα μας, το κρίσιμο φθινόπωρο θα είναι ο προάγγελος ενός δύσκολου και καθοριστικού χειμώνα, τόσο για την οικονομία και την πολιτική, όσο – κι αυτό είναι το κρισιμότερο – για τους πολίτες και την κοινωνία. Είναι φανερό σε όλους, πως παρά το κλίμα αισιοδοξίας των τελευταίων δύο μηνών, παρά τα εύσημα διεθνώς και παρά τις άοκνες προσπάθειες του πρωθυπουργού, η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί σε αυτό το ίδιο κι απαράλλακτο, πλην όμως ατελέσφορο και αναποτελεσματικό μοτίβο των αποσπασματικών μέτρων και των κουτσών και εμβαλωματικών χρηματοδοτήσεων. Έχουμε δυστυχώς μπει σε έναν φαύλο κύκλο «άρνηση αναπτυξιακής χρηματοδότησης από τους εταίρους (λέγε με Γερμανία) – άρνηση εφαρμογής των αντίστοιχων απαραίτητων μεταρρυθμίσεων από την Ελλάδα (λέγε με πολιτικό σύστημα)».

Ένας φαύλος κύκλος που τροφοδοτείται ένθεν κακείθεν όσο ακριβώς χρειάζεται για να μην εκραγεί η κοινωνία, αλλά που εμποδίζει εντελώς κάθε προσπάθεια για ανάπτυξη και αποτελεσματική έξοδο από την οικονομική κρίση.

Αυτό το κρυφτούλι μεταξύ υποτίθεται εταίρων και όχι «εταίρων» (κοινώς «κοινών») πρέπει να σταματήσει! Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία να συνεχιστεί μετά τις γερμανικές εκλογές. Οι ευρωπαίοι εταίροι της Ευρωζώνης από την μια και η Ελλάδα από την άλλη (τουλάχιστον οι πολιτικές δυνάμεις που πιστεύουν στην ευρωπαϊκή κατεύθυνση της χώρας και στην παραμονή της στην Ευρωζώνη), είναι ανάγκη να αρχίσουν μια ειλικρινή διαπραγμάτευση για το οικονομικό πρόβλημα της χώρας. Μια διαπραγμάτευση, που αντίθετα με τις μέχρι σήμερα άτολμες, άστοχες και τελικά λανθασμένες λύσεις, θα μπορέσει να δώσει απάντηση τόσο για το πρόβλημα της Ελλάδας, όσο και θα καταφέρει να ανοίξει έναν δρόμο για την λύση γενικότερα του συνολικού προβλήματος των χωρών του νότου αλλά και να δρομολογήσει εξελίξεις για μια σειρά θεσμικά ζητήματα με κυρίαρχο αυτό της πολιτικής – οικονομικής ενοποίησης ή όχι της Ευρωζώνης. Τα ζητήματα αυτά είναι προαπαιτούμενα της διατήρησης της ζώνης του ευρώ και του κοινού νομίσματος, αλλά και προϋποθέσεις για την συνολική απάντηση της ενωμένης Ευρώπης στις προκλήσεις ενός δύσκολου και ανταγωνιστικού οικονομικού αύριο.

Θα έπρεπε λοιπόν ήδη με επικεφαλής φυσικά τον πρωθυπουργό και όλους τους υπόλοιπους (του κ. Τσίπρα μη εξαιρουμένου), να βάζουν «πλάτη», να ετοιμαζόμαστε ήδη για μια τέτοια θυελλώδη διαπραγμάτευση, κατά την οποία τα πιστόλια πάνω στο τραπέζι θα είναι γεμάτα και το PLAN B θα έχει σχεδιαστεί μέχρι την τελευταία του λεπτομέρεια. Ότι χρόνος ήταν να κερδηθεί, κερδήθηκε και μάλλον σπαταλήθηκε στην προσπάθεια να διασωθεί το πελατειακό κράτος και να μην πειραχθούν οι «εκλεκτοί» διαπλεκόμενοι φοροφυγάδες και τα δισεκατομμύρια που «πέταξαν» στα πιο εύκρατα κλίματα μακρινών παραδείσων. Τώρα πια, ο χρόνος μετρά αντίστροφα για την ελληνική κοινωνία. Αν δεν παρθούν επειγόντως σκληρές και επώδυνες αποφάσεις είτε μέσα στην Ευρωζώνη είτε στην χώρα μας, η καταστροφή που ήδη συντελείται μερικώς, θα ολοκληρωθεί, με απρόβλεπτες συνέπειες για όλους, ακόμη και για αυτούς που «αισθάνονται» προς το παρόν ασφαλείς. Και ευτυχώς ή δυστυχώς, η καταστροφή αυτή δεν αφορά μονάχα την Ελλάδα αλλά «ακουμπά» ήδη σχεδόν το σύνολο των χωρών της Ευρωζώνης. Αν νομίζουν οι εταίροι μας (λέγε με Γερμανία) πως με αυτό το μίγμα πολιτικής και οικονομικής ατολμίας θα αντιμετωπίσουν την υπονόμευση των παμπόνηρων Αγγλοσαξόνων ή την επιθετικότητα των φορτσάτων Κινέζων – Ινδών – Βραζιλιάνων και άλλων εξωτικών πτηνών της παγκόσμιας αγοράς, απατώνται πλάνην οικτράν.

Όπως φαίνεται θα πρόκειται για μια διαπραγμάτευση δίχως αύριο. Αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν τόσο οι εταίροι μας στην Ευρώπη όσο και οι πολίτες εντός της χώρας. Θα πρέπει ακόμη να το κατανοήσουν και να το συνομολογήσουν η συντριπτική πλειοψηφία των κομμάτων και των Πολιτικών μας. Ακόμη και αν χρειαστεί να βάλουν πολύ νερό στο ιδεολογικό και πολιτικό τους κρασάκι.

Αν δε, ο μη γένοιτο, τούτη η άγρια διαπραγμάτευση αποτύχει, τότε δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο! Η χώρα θα πρέπει να τραβήξει τον δικό της δρόμο, όπως μπορεί και με όσα μέσα είναι δυνατόν να εξασφαλίσει.

Οι γάτες είναι συνήθως ζώα δειλά και μυγιάγγιχτα. Τρομάζουν εύκολα και φεύγουν πάντα μπροστά στον παραμικρό κίνδυνο. Άμα όμως τις στριμώξεις, τότε βγάζουν νύχια, δείχνουν δόντια, κλείνουν τα μάτια και ορμούν επάνω σου να σε ξεσχίσουν. Η Ελλάδα, έπαιξε αρκετό καιρό την γατούλα που φοβάται, την γατούλα που τρίβεται στα μπατζάκια του «αφεντικού» και γουργουρίζει για την επόμενη δόση της. Όσο κακομαθημένη κι αν ήταν αυτή η γατούλα, φαίνεται πως έχει μάθει πια να τρώει και μπαγιάτικα, βρώμικα ψαροκόκαλα. Κατάφερε λίγο-λίγο να ξεσυνηθίσει τις γκουρμέ γατοτροφές και να την βγάζει με αποφάγια. Παρακάτω δεν πάει, θα ψοφήσει. Αν επιμένουν οι εταίροι μας να μας στριμώχνουν στην γωνία, τότε η ναζιάρα και κακομαθημένη Ελλάδα μπορεί να βγάλει νύχια και να τους «κατεβάσει» την μόστρα.

Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα τόσο για την χώρα μας όσο και για τους Ευρωπαίους εταίρους μας, που θα συναντηθούν στα μαρμαρένια αλώνια...
Post A Comment
  • Blogger Comment using Blogger
  • Facebook Comment using Facebook
  • Disqus Comment using Disqus

2 σχόλια :

  1. Κανένας δεν σε θεωρεί ικανό διαπραγματευτή εάν δεν έχεις πάντα σχέδιο Β... έστω για να υπάρχει, τουλάχιστον, ευγενικέ ακενατον.
    Όταν κάποιοι λέγαμε πως αρχές του 2010 έπρεπε να τεθή ζωηρά το θέμα της αποχώρησης (έστω προσωρινά) για να αυτοματοποιηθή εκ των πραγμάτων η εσωτερική προσαρμογή και υποτίμηση στο επίπεδο ισορροπίας που αντέχει η χώρα, βάσει της εικαζομένης ανταγωνιστικότητάς της... οι ευρωδιαιτώμενοι (μμε, εισαγωγείς, μεγαλοσυνταξιούχου δημοσίου κλπ κλπ) βγήκαν στα κεραμίδια.
    Ακόμη ακούσαμε και από πολιτικούς ολκής να ονομάζουν το σχέδιο Β εύρημα ηλιθίων!
    Τώρα είναι αργά αγαπητέ, τρια χρόνια η Ελλάδα "ξεδοντιάστηκε", ιδίαις χερσί, τα επιτόκια του δανεισμού είναι στην ουσία αυτά που θα προκύπτουν σε βάθος χρόνου... κοντά στο 6%, τα "διασωστικά" πακέτα έρχονται με εκποίηση άρον άρον εθνικού πλούτου και υποδομών (κανείς δεν χαρίζεται σε αυτόν τον κόσμο), άρα πόσο είναι το πραγματικό αναλογιστικό επιτόκιο;
    Ακόμη και τα κουρέματα γίνονται με αντάλλαγμα την αφελλήνιση των πάντων. Ο κοσμάκης ξεπουλάει στο 1/3 των αντικειμενικών αξιών το όποιο κονάκι του έμεινε για να μη πάει φυλακή για χρέη.
    Οι αναμενόμενες επενδύσεις που θα "τρέξουν" το ΑΕΠ θα είναι καταναλωτικά εσωστρεφείς και μάλλον περισσότερο χρήμα θα βγάζουν έξω παρά θα βάζουν μέσα, δεν φτιάχνονται έτσι ισοζύγια. Τα έχουμε ξαναπή αυτά τα πράγματα, ας θυμηθούμε τα σωτήρια Zero balance clearing account για να καταλάβουμε την πηγή των προβλημάτων που δεν θέλουμε να δούμε (μεγαλοεισαγωγικά και άλλα συμφέροντα ένεκεν).
    Οι νόμοι που ψηφίζονται για την "πολυπολιτισμική" προσαρμογή στον υπερδιεθνιστικό περιβάλλον που στήνεται είναι ανυπολόγιστων συνεπειών, οριζοντίως και καθέτως, κακά τα ψέμματα.
    Η χώρα καλείται να αντιμετωπίσει τους όμορους διεκδικητικούς γείτονες με δεμένα χέρια από πλευρά πολιτικών και οικονομικών χειρισμών, χωρίς καμμία σφάλεια... καλά κρατούν οι αιμοραγίες για τις ένοπλες ισορροπίες και κανείς σοιμπλε δεν μιλάει. Πόση είναι η επιβάρυνση τόσα χρόνια;...Ωραίοι μιζενς εταίροι...
    Και ουκ έστι αριθμός αρνητικών...
    Τι κάνουμε με ρεαλισμό και υπευθυνότητα;
    Απλώς αλλαζουμε σελίδα εκπροσώπων... συνολικά, για να μας πάρουν σοβαρά και οι έξω που τους κρατούν όλους στο χέρι... και όταν λέμε έξω εννοούμε το γενικό κουμάντο και όχι τα τσατσόπεδά του.
    Η γεωστρατηγική θέση της χώρας είναι τέτοια που μόνο με ταύτιση συμφερόντων με απόμακρους εταίρους μπορεί να προκόψει στην σκακιέρα... και αυτό με πλήρως ξεκαθαρισμένους ρόλους που θα είναι σεβαστοί σε όσα ο καθένας θεωρεί ιερά και όσια (εμείς δεν φαντάζομαι να δικαιούμεθα να ορίζουμε ως τέτοια τον αριθμό των καγιέν και λοιπών λούσων... νομίζω).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ποιος θα την κανει την επαναδιαπραγματευση ο Αντωνακης η ο Βενιζελος ?
    Αυτοι δεν κανουν οχι για γατες αλλα ουτε για τρομαγμενα εμπρος στη
    γατα ποντικια.
    Ας αφησουν τη ρητορεια οπως εκαναν πριν τις περσινες εκλογες και
    ας μας αφησουν επιτελους ησυχους .
    Θα τον βρουμε και χωρις αυτους το δρομο μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...



Ελληνοτουρκικα

[Ελληνοτουρκικά][bleft]

ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ

[Γεωπολιτική][grids]

διαφορα

[διάφορα][bsummary]

ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

[μυστικές υπηρεσίες][bleft]