Οι επαναστάσεις αρχίζουν αλλά και τελειώνουν στο Facebook…
Του Στρατή Μαζίδη
Ωραίο το Facebook. Με την ταχύτατη διάδοση των ιδεών που εκφράζονται μπορεί να δημιουργήσει μια σελίδα από το μηδέν και να την εκτοξεύσει με μερικές χιλιάδων likers σε λίγα μόλις 24ωρα.
Σελίδες, προφίλ και ομάδες επαναστατικού χαρακτήρα. Ας ξεσηκωθούμε, ας στείλουμε στη φυλακή, ας πάρουμε τα όπλα, ας κάνουμε, ας ράνουμε, ας ας ας ας.
Like, share, κοινοποιήσεις και μέσα σε ελάχιστο χρόνο ένα γιγάντιο επαναστατικό μέτωπο δεκάδων χιλιάδων οργισμένων Ελλήνων εντός και εκτός συνόρων έχει σχηματοποιηθεί.
Μια έξυπνη ατάκα και οι ακόλουθοι μπορούν να γίνουν αμέτρητοι. Δεν είναι τυχαίο ότι αρκετοί χρησιμοποίηθηκαν πιασάρικες ατάκες για να λανσάρουν το προϊόν τους.
Υπάρχουν επίσης και αυτοί οι οποίοι αγανακτούν με τις ηλεκτρονικές επαναστάσεις κατηγορώντας όλους τους υπόλοιπους ότι κάθονται στον καναπέ τους. Κι αυτοί όμως τελικά εγκλωβίζονται στο ηλεκτρονικό μέτωπο.
Το κακό είναι ότι ενώ το Ίντερνετ βοηθά στη διάδοση ιδεών και στη γέννηση κινημάτων, εν τούτοις το ίδιο γρήγορα τα σκοτώνει αφού όλη η δημιουργικότητα και η αγανάκτηση διοχετεύονται μέσω του πατήματος των πλήκτρων. Το γράψιμο, τις ευφυείς ατάκες και την εκτόνωση, τα ακολουθούν το ψυχολογικό άδειασμα των χρηστών.
Έτσι λοιπόν οι επαναστάσεις ξεσπούν αλλά και ξεφουσκώνουν μέσα στα υπόγεια καλώδια, τις οπτικές ίνες και τους servers.
Υπάρχει βέβαια και μια άλλη πτυχή, αυτή που λέει ότι δυστυχώς υπάρχει ακόμη σάρκα για ακρωτηριασμό…
Ωραίο το Facebook. Με την ταχύτατη διάδοση των ιδεών που εκφράζονται μπορεί να δημιουργήσει μια σελίδα από το μηδέν και να την εκτοξεύσει με μερικές χιλιάδων likers σε λίγα μόλις 24ωρα.
Σελίδες, προφίλ και ομάδες επαναστατικού χαρακτήρα. Ας ξεσηκωθούμε, ας στείλουμε στη φυλακή, ας πάρουμε τα όπλα, ας κάνουμε, ας ράνουμε, ας ας ας ας.
Like, share, κοινοποιήσεις και μέσα σε ελάχιστο χρόνο ένα γιγάντιο επαναστατικό μέτωπο δεκάδων χιλιάδων οργισμένων Ελλήνων εντός και εκτός συνόρων έχει σχηματοποιηθεί.
Μια έξυπνη ατάκα και οι ακόλουθοι μπορούν να γίνουν αμέτρητοι. Δεν είναι τυχαίο ότι αρκετοί χρησιμοποίηθηκαν πιασάρικες ατάκες για να λανσάρουν το προϊόν τους.
Υπάρχουν επίσης και αυτοί οι οποίοι αγανακτούν με τις ηλεκτρονικές επαναστάσεις κατηγορώντας όλους τους υπόλοιπους ότι κάθονται στον καναπέ τους. Κι αυτοί όμως τελικά εγκλωβίζονται στο ηλεκτρονικό μέτωπο.
Το κακό είναι ότι ενώ το Ίντερνετ βοηθά στη διάδοση ιδεών και στη γέννηση κινημάτων, εν τούτοις το ίδιο γρήγορα τα σκοτώνει αφού όλη η δημιουργικότητα και η αγανάκτηση διοχετεύονται μέσω του πατήματος των πλήκτρων. Το γράψιμο, τις ευφυείς ατάκες και την εκτόνωση, τα ακολουθούν το ψυχολογικό άδειασμα των χρηστών.
Έτσι λοιπόν οι επαναστάσεις ξεσπούν αλλά και ξεφουσκώνουν μέσα στα υπόγεια καλώδια, τις οπτικές ίνες και τους servers.
Υπάρχει βέβαια και μια άλλη πτυχή, αυτή που λέει ότι δυστυχώς υπάρχει ακόμη σάρκα για ακρωτηριασμό…
Αναρτήσεις
Έχεις δίκιο ! επιπρόσθετα νομίζω πως αυτό καθεαυτό ότι αδρανοποιεί τα όποια κινήματα δεν είναι τελικά η άνεση και το ξεθύμιασμα στο πληκτρολόγιο . Αποθαρρυντικό θεωρώ και το « διακριτικό καπέλωμα» που αργά ή γρήγορα διαπιστώνεις σαν φτάσεις στον «τόπο της οργής». Ίσως πάλι ένας λόγος να είναι και η φυσική φθορά που επιφέρει η πολυφωνία των απόψεων στα επί μέρους θέματα και κατά την διαδικασία της εκλογής των αποφάσεων . Όσο για τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης , αυτές γεννήθηκαν φυσικά για άλλους λόγους, μα σήμερα κατάντησαν να εξυπηρετούν κυρίως το φακέλωμά μας στα κεντρικά της Ουάσιγκτον ή το φούσκωμα του υπάρχοντος φακέλου μας, για όσους είχαν την τιμή .
ΑπάντησηΔιαγραφή