Οι μυστικές αποστολές στα μουσουλμανικά τεμένη

• Οι μεταλλάξεις των τζιχαντιστών, οι κόντρες Αλ-Κάιντα ISIS και οι διαπιστώσεις των δυτικών μυστικών υπηρεσιών
• Η Ελλάδα «γέφυρα» και «καταφύγιο» για τη διακίνηση των τζιχαντιστών προς την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή
• Φόβοι ότι προετοιμάζουν μη συμβατικά όπλα (βιολογικά, χημικά κ.α.) λόγω της συνεργασίας τους με στρατολογημένους δυτικούς επιστήμονες
• Η συνεργασία της ΕΥΠ με Αμερικανούς και Βρετανούς για τον έλεγχο και τον εντοπισμό επικίνδυνων τρομοκρατών

Της Μαρίας Διαμαντοπούλου

Συναγερμός έχει σημάνει στις μυστικές υπηρεσίες της Δύσης, οι οποίες αυξάνουν τις δράσεις τους προκειμένου να ελέγξουν χώρους μουσουλμάνων σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οι υπηρεσίες χρησιμοποιούν ειδικούς πράκτορες που διεισδύουν σε τζαμιά και χώρους προσευχής, ενώ στη μεθοδολογία τους λαμβάνουν πλέον υπόψη τις οργανωτικές μεταλλάξεις των τρομοκρατών και το γεγονός ότι εν δυνάμει «στρατιώτες» στον πόλεμο μεταξύ τζιχάντ και Δύσης μπορεί να είναι πολίτες και κάτοικοι των ευρωπαϊκών μητροπόλεων. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται ακόμη στη χρήση της τεχνολογίας και του ίντερνετ από τους πυρήνες των τζιχαντιστών για τον προσηλυτισμό και τη στρατολόγηση επίδοξων τρομοκρατών αλλά και στις ροές χρηματοδότησής τους. Στην Ελλάδα, με τα «ανοιχτά» σύνορα και τους εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνους, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι στη χώρα παράνομα, η πρόκληση για τις Υπηρεσίες Ασφαλείας είναι σίγουρα μεγάλη, ωστόσο η επιτυχημένη συνεργασία για την ασφάλεια των Ολυμπιακών με μεγάλες συμμαχικές υπηρεσίες είναι ένα απτό παράδειγμα ότι με την κατάλληλη μεθοδολογία και στήριξη η «ακτινογράφηση» του μουσουλμανικού στοιχείου στη χώρα μας και ο έλεγχος των ακραίων στοιχείων, σε χώρους που έχουν ήδη χαρτογραφηθεί από τις αρμόδιες αρχές, μπορούν να επιτευχθούν.

Σύμφωνα με αξιωματούχους ασφαλείας, οι τελευταίες τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι αποκάλυψαν αδυναμίες των αρχών να αποτρέψουν τις προβλέψιμες επιθέσεις και να παρακολουθήσουν αποτελεσματικά αναγνωρισμένους ή τουλάχιστον ύποπτους τρομοκράτες, ενώ ως σοβαρά εκτιμούν και τα επιχειρησιακά λάθη στα φάσεις της καταστολής. Έτσι, οι αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές ασφαλείας και ειδικότερα οι Υπηρεσίες Πληροφοριών ενισχύουν άμεσα τη συνεργασία τους στην ανταλλαγή πληροφοριών σε έναν σχεδιασμό αντιπληροφοριακής δράσης απέναντι στις ποικίλες και σύνθετες ασύμμετρες απειλές.

Όπως υποστηρίζουν οι αναλυτές, οι τρομοκρατικές ενέργειες στο Παρίσι εντάσσονται στις εκδηλώσεις απειλής από κέντρα της ισλαμικής τρομοκρατίας σε ευρωπαϊκές χώρες, ενώ σηματοδοτούν και την επιλογή της τυφλής τρομοκρατίας στις χώρες όπου το ισλαμικό στοιχείο είναι πολυάριθμο. Όπως εκτιμούν, εκτός της Γαλλίας, ανάμεσα στις χώρες που απειλούνται περισσότερο είναι το Ηνωμένο Βασίλειο, το Βέλγιο και η Ολλανδία, αφού σε αυτές τις χώρες βρίσκονται περίπου 20 εκατομμύρια μουσουλμάνοι.

Συναγερμό, όμως, έχουν σημάνει και οι ελληνικές αρχές ασφαλείας, αφού ο άλλος πυρήνας τζιχαντιστών που βρέθηκε και εξουδετερώθηκε εγκαίρως στο Βέλγιο σχετιζόταν με κάποιους άλλους που βρίσκονταν στην Ελλάδα.

Οι προκλήσεις για τις δυτικές υπηρεσίες

Οι αναλυτές των δυτικών υπηρεσιών έχουν βάλει στο μικροσκόπιο τις κινήσεις τρομοκρατών και τονίζουν ότι αυτές συγκεντρώνουν στοιχεία που σίγουρα προεξοφλούν περισσότερο απρόβλεπτες και αιματηρές επιθέσεις από ακραία ισλαμιστικά στοιχεία στη συνέχεια. Ειδικότερα, από την επίθεση στο «Charlie Hebdo» προέκυψε ότι δεν έδρασαν απλά κάποιοι ιδεολόγοι τζιχαντιστές ή «μάρτυρες», αλλά καλά εκπαιδευμένοι κομάντο που ήταν αποφασισμένοι να πεθάνουν, σκορπώντας τον θάνατο μέχρι την τελευταία τους πνοή. Οι δράστες φαίνεται να είχαν λάβει ειδική στρατιωτική εκπαίδευση, αφού εκτέλεσαν την αποστολή τους με εντυπωσιακά σχεδιασμένη ακρίβεια. Λεπτομέρειες της επίθεσης, όπως το γεγονός ότι βεβαιώθηκαν για την ταυτότητα των «στόχων» τους, ο χειρισμός των όπλων τους με διπλό άγγιγμα της σκανδάλης και χωρίς σπατάλη σφαιρών, ακόμα και απέναντι στους αστυνομικούς, το γεγονός ότι ο ένας κάλυπτε τον άλλον, εξασφαλίζοντας έτσι τη μέγιστη προστασία, οι ήρεμες και συγχρονισμένες κινήσεις τους, υπό συνθήκες ακραίας πίεσης, είναι σαφώς στοιχεία που παραπέμπουν σε Ειδικές Δυνάμεις.

Σίγουρα οι τρομοκράτες δεν μπορούν να θεωρηθούν ως «μοναχικοί λύκοι», αφού δεν επεδίωξαν την αποκάλυψη της ταυτότητάς τους και η στρατηγική εξόδου και διαφυγής αποτελούσε βασικό χαρακτηριστικό της όλης επιχείρησής τους, ενέργειες που δεν συνάδουν με εκείνες των «μοναχικών λύκων», οι οποίοι δεν διστάζουν να αποκαλύψουν την ταυτότητα και το πρόσωπό τους, ενώ δεν ενδιαφέρονται να επιζήσουν από την όποια επιχείρηση καταστολής.

Οι αξιωματούχοι των Υπηρεσιών τονίζουν ότι πίσω από τους φανατικούς ισλαμιστές που οραματίζονται το Χαλιφάτο, υπάρχει μία ψυχρή δολοφονική οργάνωση, η οποία διαχειρίζεται τεράστια κεφάλαια και σήμερα φαίνεται να κυριαρχεί στον χώρο του οικονομικού εγκλήματος, ενώ το «Ισλαμικό Κράτος» δημιουργήθηκε και εδρεύει σε εδάφη με τεράστια πετρελαϊκά αποθέματα, τα οποία προωθεί σε μία πολύ καλά οργανωμένη παράλληλη αγορά, με τη βοήθεια, την υποστήριξη και τις διευκολύνσεις ή τουλάχιστον με την ανοχή της Τουρκίας.

Σε γνώση των Υπηρεσιών είναι επίσης το γεγονός ότι πιστά όργανα του «Ισλαμικού Κράτους» στρατολογούν μισθοφόρους στις δυτικές χώρες, κυρίως μεταξύ των άνεργων νέων μουσουλμάνων, ενώ παράλληλα ισλαμικές μαφίες επιδίδονται σε κάθε είδους παράνομο εμπόριο και εκβιαστικά αποθαρρύνουν τους νέους να σπουδάζουν, καθιστώντας έτσι ευκολότερη τη στρατολόγησή τους. Με τον τρόπο αυτό χιλιάδες νέοι μουσουλμάνοι εγκατέλειψαν την Γαλλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο, για να καταταγούν στον άτυπο ισλαμικό στρατό και να εξελιχθούν σε φανατικούς τζιχαντιστές, που έχοντας υποστεί απίθανη πλύση εγκεφάλου είναι έτοιμοι να πραγματοποιήσουν τυφλά χτυπήματα, σκορπώντας τρόμο και θάνατο. Η επιστροφή τους στις ευρωπαϊκές χώρες προέλευσής τους είναι σίγουρο ότι θα σηματοδοτήσει την έναρξη ενός στρατευμένου κύκλου βίας που θα κλιμακώνεται και λόγω της ανάλογης δράσης των υπολοίπων πολιτών και αρχών ασφαλείας. Σημαντικό και ιδιαίτερα αποτελεσματικό μέσο και όπλο των τζιχαντιστών αποτελεί η χρήση του διαδικτύου και γενικά των ηλεκτρονικών μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όπου ξεχωρίζουν ως προς τις γνώσεις και τις ικανότητές τους.

Ο κίνδυνος από μη συμβατικό «όπλα»

Μέχρι στιγμής, οι τρομοκράτες χρησιμοποιούν μέσα που εύκολα αποκτώνται κι έτσι τα όπλα τους θεωρούνται συμβατικά. Είναι κοινό μυστικό, ωστόσο, ότι οι σημερινές μεγάλες τρομοκρατικές οργανώσεις αναζητούν να αποκτήσουν ή να αναπτύξουν οι ίδιες βιολογικά και χημικά όπλα, ακόμα και πυρηνικά. Άλλωστε, στην εποχή μας, η σχετική τεχνογνωσία δεν περιορίζεται μόνο σε κρατικές οντότητες, αλλά σε άτομα με τις κατάλληλες επιστημονικές γνώσεις, που θα μπορούσαν να προσφέρουν για ιδεολογικούς ή οικονομικούς λόγους τις γνώσεις αυτές για ανάπτυξη τέτοιων δυνατοτήτων στον οποιονδήποτε.
Εύκολα, λοιπόν, γίνεται αντιληπτό ότι ο εφιάλτης της τρομοκρατίας θα μπορούσε να πάρει ένα ακόμη πιο ολέθριο πρόσωπο αν περνάγαμε σε μία εποχή όπου τα χτυπήματα θα γίνονταν με χρήση π.χ. άνθρακα ή κάποιου φονικού χημικού σκευάσματος ή αερίου και μάλιστα σε αστικό περιβάλλον. Είναι απαραίτητο, λοιπόν, ο σχεδιασμός των αρμοδίων αρχών να προβλέψει μία τέτοια πιθανότητα που θα συνεπάγεται, πέρα από τα σχέδια δράσης για την εξουδετέρωση των δραστών, επιπρόσθετα σχέδια περιορισμού των απωλειών ζωών.

Όπως, λοιπόν, διαφαίνεται, με σαφήνεια, το έργο των ευρωπαϊκών αρχών ασφαλείας έχει καταστεί περισσότερο δύσκολο και πολύπλοκο ως προς την πρόβλεψη και την έγκαιρη εξουδετέρωση ή αντιμετώπιση των ειδικών εγκλημάτων βίας, ασύμμετρου χαρακτήρα. Ταυτόχρονα, απαραίτητη έχει καταστεί η συνεργασία μεταξύ των αρχών ασφαλείας των διαφόρων ευρωπαϊκών χωρών, ειδικά στην ανταλλαγή πληροφοριών και σε έναν κοινό σχεδιασμό αντιπληροφοριακής δράσης απέναντι στις ποικίλες και σύνθετες ασύμμετρες απειλές που αναφέρθηκαν.

Το πρόβλημα στην Ελλάδα

Με αφορμή τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, έγιναν περισσότερο έντονες οι αναφορές σε φανατικούς τζιχαντιστές που διέρχονται από την Ελλάδα, είτε μεταβαίνοντας προς Ιράκ και Συρία είτε επιστρέφοντας από εκεί, νόμιμα ή παράνομα, στις ευρωπαϊκές χώρες από τις οποίες έφυγαν. Με δεδομένη την πιθανότητα αυτοί να έχουν συμμετάσχει σε κάποια ειδική στρατιωτική εκπαίδευση και να επιστρέφουν προκειμένου να προχωρήσουν σε τρομοκρατικές ενέργειες, ο εντοπισμός τους είναι πολύ σημαντικός και αναγκαίος, ώστε να ματαιωθούν οι τρομοκρατικοί σχεδιασμοί και διαθέσεις τους.

Η Ελλάδα, λοιπόν, ως η κυριότερη πύλη εισόδου της Ευρώπης από ανατολικά, τείνει να καταστεί ένα ιδιότυπο κέντρο διέλευσης φανατικών τζιχαντιστών, που είναι ικανοί και αποφασισμένοι να οργανώσουν και να εκτελέσουν τρομοκρατικές ενέργειες, ανάλογες των τελευταίων ετών στο Παρίσι.

Συγχρόνως, οι τζιχαντιστές, θέλοντας να εμφανίσουν τα επεκτατικά τους σχέδια για το Ισλαμικό Χαλιφάτο, εμφάνισαν χάρτη του «Ισλαμικού Κράτους» τους, που περιλαμβάνει και ευρωπαϊκά κράτη, ανάμεσα στα οποία και την Ελλάδα, προβάλλοντας έτσι ενδεικτικά τις προκλητικές και ακραίες διαθέσεις τους.

Η ανησυχητική στάση των μουσουλμάνων της Ελλάδας

Η στάση των μουσουλμάνων της Ελλάδας απέναντι στις συγκεκριμένες τρομοκρατικές ενέργειες στο Παρίσι προβληματίζει, αφού μόνο η Μουφτεία Κομοτηνής εξέδωσε ανακοίνωση που καταδίκαζε τα τρομοκρατικά χτυπήματα. Αντίθετα, τόσο οι ψευτομουφτήδες της Θράκης, όσο και το κόμμα των τουρκοφρόνων της Θράκης DEB (ΚΙΕΦ) δεν προέβησαν σε δηλώσεις, συμπλέοντας ή αναμένοντας προφανώς τη σχετική στάση της τουρκικής κυβέρνησης… Προκλητικές μπορούν να χαρακτηριστούν οι δηλώσεις του προέδρου της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδας Ναΐμ Ελ Γκαντούρ, ο οποίος αρνούμενος ότι για τις δολοφονίες ευθύνονταν οι ισλαμιστές απέδωσε το τερατούργημα των ομοδόξων του σε «σκοτεινές δυνάμεις» και σε δυτικές Μυστικές Υπηρεσίες, ενώ δεν ανέφερε κανένα θετικό λόγο για τα θύματα, καταδικάζοντας τη δραστηριότητά τους, που έθιγε το Ισλάμ.

Εντοπίζοντας τους τζιχαντιστές στην Ελλάδα

Το πρόβλημα εντοπισμού τζιχαντιστών δεν εξαντλείται στους διερχόμενους αλλά αφορά και μουσουλμάνους που διαμένουν μόνιμα στην Ελλάδα. Πολλές ξένες Υπηρεσίες Πληροφοριών εκτιμούν ότι στη χώρα μας βρίσκονται μόνιμα αρκετοί τζιχαντιστές, ανάμεσα στους μεγάλους αριθμούς πάσης φύσεως μεταναστών και αλλοδαπών, εκδοχή την οποία η χώρα μας επίσημα αρνείται, αλλά οι ίδιες ξένες Υπηρεσίες αναφέρουν συγκεκριμένους αριθμούς και στοιχεία, επικαλούμενες και τις μαύρες σημαίες κα τα γνωστά γκράφιτι των τζιχαντιστών που άρχισαν να εμφανίζονται στην Αθήνα. Η εμμονή αυτών των Υπηρεσιών φαίνεται να δικαιώνεται από τη σχέση του πυρήνα τζιχαντιστών του Βελγίου με ορισμένους στη χώρα μας. Οι ελληνικές αρχές, πάντως, παραδέχονται ότι πρόσφατα συνελήφθησαν 3 τζιχαντιστές, υπήκοοι Γαλλίας, στην προσπάθειά τους να διέλθουν από τη χώρα μας, ενώ υπάρχουν περίπου 180 άτομα αραβικής καταγωγής που ανήκουν ή σχετίζονται με ακραίους μουσουλμανικούς κύκλους και θεωρούνται ύποπτα. Οι αρμόδιες Ελληνικές Υπηρεσίες τονίζουν ότι αυτά τα στοιχεία τελούν υπό συνεχή παρακολούθηση και γενικά ελέγχονται απόλυτα από τις αρμόδιες αρχές.

Οι χώροι προσευχής ως «εστία» ενδεχόμενων απειλών

Επικίνδυνη εστία δημιουργίας, καλλιέργειας και εκδήλωσης απειλής μπορούν να θεωρηθούν οι αρκετοί παράτυποι – παράνομοι χώροι προσευχής, τα γνωστά τζαμιά. Κάποιοι από αυτούς τους χώρους μπορούν να αποτελούν ή να εξελιχθούν σε χώρους θρησκευτικής προπαγάνδας και παράλληλα διευκολύνουν τη στρατολόγηση τζιχαντιστών. Γενικά, οι συγκεκριμένοι χώροι αντιμετωπίζονται από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές ως κέντρα μέσα από τα οποία μπορούν να οργανωθούν και να εκδηλωθούν βίαιες ενέργειες. Ο συγκεκριμένος φόβος ήταν περισσότερο έντονος και είχε τη λογική του εξήγηση πριν και κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Τότε, κάτω από τον φόβο κάποιας επίθεσης από ισλαμικά στοιχεία, όλοι οι χώροι προσευχής των μουσουλμάνων στην περιοχή της Αττικής αντιμετωπίσθηκαν ως τα κύρια εγχώρια κέντρα οργάνωσης – προέλευσης της ισλαμικής απειλής.

Η «εμπειρία» αντιμετώπισης ενδεχόμενων απειλών του 2004

Οι Ελληνικές Υπηρεσίες αντιμετώπισαν την περίπτωση ενδεχόμενων απειλών ισλαμικής τρομοκρατίας την περίοδο διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Ο έλεγχος των χώρων προσευχής από τις αρχές ασφαλείας αποτελούσε εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση, αφού η είσοδος και η απλή έστω προσέγγισή τους από όργανα των Ελληνικών Υπηρεσιών ήταν αδύνατη. Επίσης, η στρατολόγηση ατόμων μέσα στους κλειστούς χώρους κρινόταν επίσης ως αναποτελεσματική τακτική, κυρίως επειδή κάτι τέτοιο απαιτούσε πολλές επίμονες και παράλληλες προσπάθειες που έπρεπε να αποδώσουν άμεσα, ενώ σίγουρα δεν θα παρείχαν τις απαραίτητες εγγυήσεις ασφαλούς ελέγχου. Η ιδέα να επιβληθεί η διακοπή της λειτουργίας τους για εύλογο χρονικό διάστημα απορρίφθηκε, επειδή μία τέτοια ενέργεια θα νομιμοποιούσε κατά κάποιον τρόπο τη λειτουργία τους, και κυρίως, επειδή εκτιμήθηκε ότι αυτό ίσως προκαλούσε απρόβλεπτες αντιδράσεις.

Η συνδρομή της CIA και της ΜΙ6

Η ΕΥΠ συζήτησε το πρόβλημα με τους Αμερικανούς της CIA και με τους Βρετανούς της ΜΙ6. Και οι δύο υπηρεσίες ανταποκρίθηκαν και υποσχέθηκαν άμεση βοήθεια. Μέσα σε λίγες μόνον ημέρες, έφθασαν στην Αθήνα μουσουλμάνοι πράκτορες των δύο μεγάλων Υπηρεσιών, που φυσικά γνώριζαν πάρα πολύ καλά τους τρόπους με τους οποίους θα εισέρχονταν και ήλεγχαν συγκεκριμένους και ενδιαφέροντες ύποπτους χώρους προσευχής και συγκέντρωσης μουσουλμάνων.

Σύμφωνα με πηγές της ΕΥΠ, οι Βρετανοί πράκτορες ήταν δύο, ενώ οι αμερικανοί πέντε. Δεν συναντήθηκαν μεταξύ τους και ούτε εμφανίστηκαν σε καμία σχετική συζήτηση και συνεργασία μεταξύ των τριών υπηρεσιών, της ΕΥΠ, της CIA και της ΜΙ6. Όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές, καθορίστηκαν οι τομείς και οι χώροι δραστηριοποίησης καθενός και οι εντολές – οδηγίες μεταφέρθηκαν μέσω των υπηρετούντων εδώ αξιωματούχων των αντίστοιχων κλιμακίων. Με τον ίδιο τρόπο συλλέγονταν και οι όποιες πληροφορίες. Οι συνεισφορά τόσο των Βρετανών όσο και των Αμερικανών πρακτόρων στο θέμα αυτό αποδείχθηκε απόλυτα αποτελεσματική, αφού διαπιστωμένα ελέγχονταν όλες οι δραστηριότητες και παρουσίες στους συγκεκριμένους χώρους. Οι δύο Βρετανοί πράκτορες παρέμειναν στην Αθήνα μέχρι τη λήξη των Παρα-ολυμπιακών Αγώνων και το μόνο στοιχείο που έγινε γνωστό για τους δεύτερους ήταν ότι προέρχονταν από χώρες του Μαγκρέμπ.

Ο «χάρτης» των τζαμιών της Αθήνας

Την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 λειτουργούσαν περίπου 60 αυτοσχέδια τζαμιά σε ολόκληρη την Αττική. Στα επόμενα χρόνια, ο αριθμός τους υπερδιπλασιάστηκε, αλλά σήμερα υπάρχουν γύρω στα 70. Πρόκειται για συνήθως παλαιά κτίρια ή μονοκατοικίες, διαμορφωμένα διαμερίσματα και υπόγειους χώρους πολυκατοικιών με ανάλογη χωρητικότητα.

Οι περισσότεροι βρίσκονται στις υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας, όπως το Μεταξουργείο, τα Κάτω Πατήσια, ο Κολωνός, η Κυψέλη, η Αχαρνών, η Φυλής, η Σοφοκλέους, η Κουμουνδούρου, τα Πετράλωνα κ.α. Υπάρχουν, όμως, και σε άλλες περιοχές, όπως στου Ζωγράφου και στους Αμπελόκηπους, αλλά και ακόμα και στο Παλαιό Ψυχικό. Η ύπαρξη και συντήρησή τους εξασφαλίζεται από τις συνεισφορές των μελών τους, οι οποίες λόγω της οικονομικής κρίσης έχουν περιορισθεί και αποτελούν τον κύριο λόγο συρρίκνωσής τους. Ανάμεσα στα τζαμιά που διαθέτουν αρκετά μέλη και έχουν ικανοποιητική προσέλευση για προσευχή είναι τo Al Salam στο Ν. Κόσμο, Al Ahlaz στην Κυψέλη, Al Ansar στην Καλλιθέα, Dural Salam στην οδό Γερανίου στην Αθήνα, Al Taqwa στο Μεταξουργείο, Amal Filla στην οδό Μενάδρου στην Αθήνα, Al Rahman στην οδό Παλαιολόγου στην Αθήνα, Al Sahaba στους Αμπελόκηπους, Al Bell Al Taqwa στην οδό Μπουμπουλίνας στην Αθήνα, Al Nour στον Πειραιά, Al Goroba στα Κάτω Πατήσια, Al Salichim στην Καλλιθέα, Faizane Attar στην Ομόνοια, Siddigul Akbar στην Πλατεία Αμερικής, Qaba στον Κολωνό, E-Madni στην Πλατεία Κουμουνδούρου, Ameer Hamza στην Πλατεία Βικτωρίας, Hardat Sardi στην Πλατεία Κολιάτσου, Bailul Mokarram στα κάτω Πατήσια, Al Malik στην οδό Αριστομένους στην Αθήνα και al Adalus στην οδό Φίλωνος στον Πειραιά.
Πέρα από τα παραπάνω άτυπα τζαμιά, αρκετές είναι και οι ισλαμικές οργανώσεις, οι οποίες διαθέτουν και χώρους προσευχής, όπως ο Επιμορφωτικός Σύλλογος Ιρακινών Μεταναστών, ο Σύλλογος Αραβικής Κοινότητας Αμπελοκήπων, η Σουδανική Κοινότητα Ελλάδας, ο Σύλλογος Ινδών, ο Πολιτιστικός και Καλλιτεχνικός Σύλλογος «Νουρ» και οι Faizan E Madeena και Jihad Al Jabae.

Το μεγαλύτερο και καλύτερα οργανωμένο τζαμί υπάρχει και λειτουργεί στο Μοσχάτο. Δημιουργήθηκε με χρήματα Σαουδάραβα επιχειρηματία και τη διαχείρισή του έχει το Ελληνο-Αραβικό Επιμορφωτικό Πολιτιστικό Κέντρο. Διαθέτει πάνω από 1.500 τ.μ. ως χώρους προσευχής και για τον λόγο αυτό πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι από μόνο του καλύπτει τις θρησκευτικές ανάγκες των μουσουλμάνων της Αθήνας και του Πειραιά. Οι δυνατότητές του παρέχουν επιχειρήματα για τη ματαίωση της κατασκευής του τεμένους στον Βοτανικό, που ούτως ή άλλως δεν θα μπορεί να καλύψει τις ποικίλες θρησκευτικές ανάγκες των πολλών μουσουλμανικών δογμάτων, ενώ η δυνατότητα συνάθροισης ικανού αριθμού μουσουλμάνων σε ενιαίο χώρο είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα δημιουργήσει νέα και σύνθετα προβλήματα.

Πέρα από την όποια ακραία ενέργεια, που μπορεί να προέλθει μέσα από τους χώρους προσευχής, μία νέα περισσότερο επικίνδυνη και αποτελεσματική απειλή κάνει την εμφάνισή της μέσα από το διαδίκτυο. Η δημιουργία ελκυστικών ιστοσελίδων ισλαμικού περιεχομένου και προσανατολισμού μπορεί να διεισδύσει και να επηρεάσει στοιχεία της κοινωνίας, επιτυγχάνοντας τη φανατική συσπείρωση των ισλαμιστών, αλλά και τον προσηλυτισμό στο Ισλάμ.

Επεισόδια και βίαιες αντιδράσεις μουσουλμάνων

Οι αναλυτές, προσεγγίζοντας αντικειμενικά το θέμα της πιθανής παρουσίας τζιχαντιστών και γενικότερα φανατικών μουσουλμάνων στην Ελλάδα, θεωρούν ως απολύτως φυσιολογική την ύπαρξή τους μέσα στους πολλούς και μεγάλους κόλπους των μουσουλμάνων, ενώ εφιστούν την προσοχή στα απλά δείγματα του φανατισμού και των ακραίων καταστάσεων και αντιδράσεων, στις οποίες μπορούν να οδηγηθούν και να φθάσουν οι φανατικοί μουσουλμάνοι και που ήδη έχουν λάβει χώρα στη χώρα μας. Στις κατά καιρούς λατρευτικές για διάφορους λόγους τελετές και συγκεντρώσεις τους στην Αθήνα και τον Πειραιά, εύκολα διακρίνεται ένα οριακά συγκρατούμενο μίσος στα πρόσωπα των συγκεντρωμένων, που πολλές φορές εκτονώνεται μερικώς με βίαιες πράξεις και επεισόδια. Ως απαράδεκτες και ακραίες αντιδράσεις θεωρούνται και εκείνες που οργανώθηκαν από πυρήνες φανατικών μουσουλμάνων της Αθήνας, τον Μάιο του 2007, με απλή αφορμή το δήθεν σκίσιμο από αστυνομικό κάποιων σελίδων βιβλίου, το οποίο ισχυρίστηκαν ότι ήταν το Κοράνι.

Γιατί οι επιθέσεις σε ελληνικό έδαφος δεν «συμφέρουν»

Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι τζιχαντιστές μπορούν να βρεθούν στην χώρα μας διερχόμενοι ή διαμένοντες, είναι πιθανότερο να μην προκαλέσουν την αποκάλυψή τους, για να μην δημιουργηθούν καταστάσεις και αντιδράσεις που θα εμποδίζουν την προσέλευση και άλλων και τη χωρίς περιορισμούς διαμονή τους. Γενικά, δηλαδή, έχουν πολλούς και σοβαρούς λόγους να είναι προσεκτικοί στην Ελλάδα, αφού αυτή είναι πρωτίστως η χώρα που τους υποδέχεται, ενώ τους παρέχεται η σχετική δυνατότητα να οργανωθούν για τις όποιες περαιτέρω μετακινήσεις ή ενέργειές τους σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η χώρα μας, άλλωστε, χωρίς κανέναν σχεδιασμό, άσκησε ανέκαθεν μία πολιτική ακραίας και ίσως παρεξηγημένης ανοχής απέναντι στα κύματα των μεταναστών, που εισέρχονταν και εισέρχονται από την Τουρκία, στοιχείο που μάλλον αναγνωρίζεται ως φιλική διάθεση από όλον τον ισλαμικό κόσμο, ενώ εκτιμήθηκε ως ισχυρός λόγος για τον οποίο ούτε καν διαγράφηκε η παραμικρή απειλή κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, όταν το όλο περιβάλλον και οι συνθήκες προεξοφλούσαν επιθέσεις και τρομοκρατικά χτυπήματα της τότε πανίσχυρης και επιχειρησιακά ικανής Αλ Κάιντα.

Ένας άλλος λόγος για τον οποίο η Ελλάδα μπορεί να θεωρείται από τις ασφαλέστερες, αν όχι η πλέον ασφαλής ευρωπαϊκή χώρα, σε σχέση με την ισλαμική τρομοκρατία, αποτελούν και οι καθαρά φιλο-αραβικές και φιλο-παλαιστινιακές θέσεις όλων των ελληνικών κυβερνήσεων και οι πολλές φορές ομιχλώδης στάση τους απέναντι σε θέματα και διαφορές σε ευαίσθητες περιοχές της Μέσης Ανατολής. Ακόμα, ως στοιχείο σωφροσύνης, που σίγουρα ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο απειλής για τη χώρα μας από την ισλαμική τρομοκρατία, μπορούν να θεωρούνται οι ελληνικές στρατιωτικές αποστολές που βρέθηκαν σε πολλές φλεγόμενες περιοχές όπου το Ισλάμ κυριαρχούσε, όχι για να πολεμήσουν, αλλά για να βοηθήσουν τα θύματα του πολέμου ή της διαμάχης, τακτική την οποία ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις, επιμένοντας η στρατιωτική μας συμμετοχή να περιορίζεται σε έργα μηχανικού και σε αποστολές νοσοκομειακής περίθαλψης και ουδέποτε σε επιχειρησιακούς ρόλους.

Η «κόντρα» Αλ Κάιντα – «Ισλαμικού Κράτους»

Ο Said και ο Cherif Kouachi φαίνεται να ενεργούσαν για λογαριασμό της Αλ Κάιντα Υεμένης, ένα παρακλάδι της Αλ Κάιντα στην Αραβική χερσόνησο, που θεωρείται από τους αμερικανούς ως η πλέον επικίνδυνη τρομοκρατική οργάνωση του παγκόσμιου τζιχάντ, έχοντας πραγματοποιήσει σειρά τρομοκρατικών επιθέσεων κατά δυτικών στόχων. Η σχέση τους με τους κόλπους της Αλ Κάιντα προκύπτει τόσο από τους ισχυρισμούς και τις φωνές των ιδίων ότι ανήκουν και ενεργούσαν για λογαριασμό της Αλ Κάιντα Υεμένης, όσο και από το γεγονός ότι επιτέθηκαν εναντίον του “Charlie Hebdo”, ο διευθυντής του οποίου Stephane Charbonnier έχασε τη ζωή του κατά την αιματηρή επίθεση, ενώ το όνομά του υπήρξε σε αφίσα της AQAP ως καταζητούμενος να θανατωθεί μαζί με τα ακόλουθα δέκα άτομα, για πράξεις και εγκλήματα κατά του Ισλάμ.

Η λίστα με τους «επικηρυγμένους» της AQAP
Ο Δανός δημοσιογράφος Carsten Juste
Ο Βρετανός κωμικός, σεναριογράφος και συγγραφέας Terry Jones
Ο Δανός καρτουνίστας Kurt Westergaard
Ο Ολλανδός πολιτικός Geert Wilders
Ο Σουηδός καλλιτέχνης Lars Vilks
Ο Δανός δημοσιογράφος και συγγραφέας Flemming Rose
Ο Αιγύπτιος δικηγόρος Marris Swadiq
Ο Βρετανο-Ινδός μυθιστοριογράφος Salman Rushdie
Η Αμερικανίδα (σομαλικής καταγωγής) συγγραφέας Ayaan Hirsi Ali
Η Αμερικανίδα σκιτσογράφος Molly Norris

Αν πράγματι οι αδελφοί Κουσσί ανήκαν στην Αλ Κάιντα Υεμένης, πράγμα που επιβεβαίωσε με βίντεο στο διαδίκτυο και ο επικεφαλής της, τότε είναι πολύ πιθανό η τρομοκρατική ενέργεια να σχεδιάστηκε λόγω της ρήξης που έχει επέλθει μεταξύ της Αλ Κάιντα και του νεοσύστατου «Ισλαμικού Κράτους», το οποίο ουσιαστικά αποτελεί εξέλιξη της Αλ Κάιντα του Ιράκ. Η ρήξη ουσιαστικά προκλήθηκε με την επέκταση του «Ισλαμικού Κράτους» στη Συρία, γεγονός που δεν επιθυμούσε η Αλ Κάιντα, με συνέπεια έκτοτε οι σχέσεις τους να χαρακτηρίζονται από δυσπιστία, ισχυρό ανταγωνισμό και εχθρότητα. Όμως, ο ουσιαστικός λόγος της ρήξης μάλλον οφείλεται στην ανησυχία της Αλ Κάιντα από την υπεροχή της επιχειρησιακής δυνατότητας του «Ισλαμικού Κράτους» έναντι όλων των άλλων σουνιτικών οργανώσεων, στοιχείο που ενθουσιάζει τους φανατικούς σουνίτες και τους επηρεάζει για να ενταχθούν στις ένοπλες τάξεις του. Με το συγκεκριμένο χτύπημα στην καρδιά της Ευρώπης, η συρρικνωμένη πλέον Αλ Κάιντα ίσως να αποσκοπούσε να αποκτήσει και πάλι την οικουμενικότητα και την πρωτοκαθεδρία της στην παγκόσμια σουνιτική κοινότητα και στον ισλαμικό φονταμενταλισμό, με τον σημερινό ηγέτη Ayman al Zawahini να αναγνωρίζεται ως «σεΐχης των απανταχού σουνιτών».

Η πιθανότατη αυτή ενέργεια της Αλ Κάιντα φαίνεται να επιφέρει ένα πρόσθετο μεγάλο πρόβλημα στις ευρωπαϊκές χώρες με τους πολλούς μουσουλμάνους, έστω κι αν αυτή η συνέπεια δεν ήταν σχεδιασμένη. Είναι σίγουρο ότι πλέον επέρχεται, προς το παρόν μόνο στη Γαλλία, μία περισσότερο βαθιά διαίρεση μεταξύ των Γάλλων μη μουσουλμάνων και των Γάλλων μουσουλμάνων, με ό,τι αυτό σημαίνει για την γαλλική κοινωνία.

Λίαν οδυνηρά επακόλουθα της διαφαινόμενης διαμάχης μεταξύ Αλ Κάιντα και «Ισλαμικού Κράτους» θα ήταν μία ανάλογη «απάντηση» από τους συγκριτικά περισσότερο αδίστακτους τζιχαντιστές του ISIS, καθιστώντας έτσι τις ευρωπαϊκές χώρες πεδίο πολεμικής και αιματηρής αντιπαράθεσής τους, με μοναδικά θύματα τους Ευρωπαίους πολίτες.

Ο τρόμος αποτελεί πλέον αναπόσπαστο μέρος του σύγχρονου δυτικού κόσμου και οι ευρωπαϊκές χώρες απειλούνται σοβαρά και άμεσα από τους τζιχαντιστές. Οι αρμόδιες ευρωπαϊκές Υπηρεσίες Ασφαλείας είναι υποχρεωμένες να συνεργαστούν στενά, για να καταλήξουν σε ένα κοινό σχέδιο αποτελεσματικής αντίδρασης με βάση τα νέα δεδομένα. Ξεχωριστή προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στην καταπολέμηση του οικονομικού εγκλήματος, σε παγκόσμιο επίπεδο, αφού αυτό αποδεδειγμένα αποτελεί την σοβαρότερη πηγή χρηματοδότησης της διεθνούς τρομοκρατίας. Συγχρόνως, επιβάλλεται να ενισχυθούν οι δυνατότητες «στεγανοποίησης» των συνόρων των χωρών – πυλών της Ευρώπης, όπως η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ιταλία, η Μάλτα, η Ισπανία και η Πορτογαλία, πιέζοντας πολιτικά και την Τουρκία για ουσιαστική συνεργασία, αφού μέσω αυτής κυρίως διευκολύνονται οι μετακινήσεις των επικίνδυνων ισλαμικών στοιχείων.

Πηγή περιοδικό Crash, τεύχος Μαρτίου 2015


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση